5 април 2012 г.

Няма те



Няма те от толкова много време, че очите ти останаха само лешниково напомняне за вчера.
Няма те от толкова много време, че мирисът ти си тръгна от леглото ми.
Няма те от толкова много време, че устните ми намираха други брегове и ръцете ми се закотвяха в чужди ръце.
Няма те от толкова много време, че на общите ни снимки изглеждам непозната.
Няма те от толкова много време, че забравих как пиеш кафето си сутрин.
Няма те от толкова много време, че започанах да чувам гласа ти единствено в главата си.
Няма те, няма те... вече те няма, а винаги те усещам така близо сякаш си завинаги в главата и сърцето ми.

Няма коментари: